1997 Nazilli Sonbaharda bir pazar
Sonradan kalkacak Anadolu liseleri sınavı için dershaneye yazdırılmışım. 5.sınıfta çirkin sevimsiz bir erkek çocuğuyum.İstemeden yani anne babanın ileride gönül rahatlığıyla " biz senin için her şeyi yaptık ama sen adam olamadın " diyebilmesi için gönderdiği 20 küsür çocuk arasındayım.
İçlerinden yüz hatlarını giyimini konuşmasını tek hatırladığım Can . Her erkek çocuğunun berbere anlatmaya çalışıp berberin ısrarla anlamadığı, kimsenin sahip olamadığı sacları var, sarı ve Amerikan.
Durmadan sağa sola koşuşuyor; sağlıklı kahkahalar atmakta...
Anne örgüsü gri kazağımın içerisinde uykusuzluk çekerek buz gibi sıraya dayanmış bir şekilde öğretmeni bekliyorum. Can koşarak içeri giriyor;elinde 1 hafta önce girdiğimiz sınavın sonucu var. "1. ci olmuşummmm" diye sağa sola zıplıyor, sınıfta herkes Can'a doğru koşuyor. Saçları zıplamasına senkronlu bir şekilde hareket ediyor.
"Asla yıkılamaz Can o hepimizden büyük, o hepimizden güçlü" diye düşünüyorum...
2013 İstanbul
İnsanlar yürüyor.
Vesaire şeyler yapıyorlar.
Onlara bakıyorum.
Gri kazağımın içinde kayboluyorum.